Onze samenkomsten in februari

In de ontwikkeling van onze interculturele gemeente nemen de gezamenlijke maaltijden een centrale plaats in. In de afgelopen maand waren er twee van deze ontmoetingen, namelijk op 1 en 22 februari.

Op deze avonden waren ongeveer 40 mensen aanwezig, van meer dan tien nationaliteiten. De meeste aanwezigen hebben iets te eten meegenomen, dat op een buffet gedeeld werd. Na het eten stonden we stil bij een bijbelgedeelte, zongen we enkele liederen in diverse talen en was er tijd voor gebed in groepen.

“Maar ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen.
Ook die moet ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren:
dan zal er één kudde zijn, met één herder.”

De eerste keer ging het over Johannes 10:16. Jezus spreekt als de goede Herder die zijn leven zal geven voor zijn schapen. Dan heeft Hij het over andere schapen die tot een andere schaapskooi behoren. Hij wil die ook bij zijn kudde voegen, opdat het één kudde zal worden onder één Herder. Wij zien mensen van allerlei culturen, geloofsbeleving, enzovoort, afzonderlijk optrekken in diverse kerken. Maar Jezus heeft maar één kerk voor ogen. Hij heeft als doel allen bij elkaar te brengen. We hopen in het plan voor de nieuwe interculturele gemeente iets te gaan zien van dit werk van Jezus. Het is de moeite waard om ons daarvoor in te spannen.

Jezus bad: ‘Vader, als u het wilt, neem dan deze beker van mij weg.
Maar laat niet wat ik wil, maar wat u wilt gebeuren.’
Uit de hemel verscheen hem een engel om hem kracht te geven.
Hij werd overvallen door doodsangst, maar bleef bidden;
zijn zweet viel in grote druppels als bloed op de grond.

De tweede keer hebben we opnieuw naar Jezus gekeken, vooral hoe Hij gebeden heeft in Getsemané (Lucas 22:40-46). Hij wist dat hij die nacht gevangen genomen zou worden, en binnenkort zou moeten sterven aan het kruis. Dit gaf hem een onvoorstelbare geestelijke strijd. We lezen het vaker dat Jezus veel tijd uittrok om te bidden tot Zijn Vader. Juist op dat moment is het gebed weer het belangrijkste wat Hij gaat doen. Zijn gebed wordt ook verhoord. Er komt een engel uit de hemel naar Hem toe om hem kracht te geven. Ook in Hebreeën 4:7-8 lezen we hierover, namelijk dat Hij te midden van zijn diepe strijd vanuit het gebed gehoorzaamheid heeft geleerd.

Toen hij na zijn gebed opstond en terugliep naar de leerlingen,
zag hij dat ze van verdriet in slaap waren gevallen,
en hij zei tegen hen: ‘Waarom slapen jullie?
Sta op en bid dat jullie niet in beproeving komen.’

Tegelijk roept Jezus zijn leerlingen ook op om te bidden. We kunnen niet genoeg beseffen hoe belangrijk het gebed voor ons is om in tijden van voor- en tegenspoed te volharden in het leven met God. Laten we veel bidden, met elkaar, voor elkaar!